ωρακιώ

(I)

και ὠρακιῶ, -άω, ΜΑ

γίνομαι κίτρινος σαν το κερί, ωχριώ, λιποθυμώ.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. ὡρακιῶ, με επίθημα -ιάω, δηλωτικό ασθένειας (πρβλ. ἰλλιγγιῶ), προϋποθέτει αμάρτυρο τ. *ὥρ-αξ «αδιάθετος» (πρβλ. νέ-αξ, πλούτ-αξ), παράλληλο τ. αμάρτυρης θεματικής μορφής *Fῶρος ή *Fώρα. Η σημ., εξάλλου, τού ρ. «λιποθυμώ, χάνω τις αισθήσεις μου» θα μπορούσε να οδηγήσει στη σύνδεση του με τον τ. ὤρος* «ύπνος». Το ασταθές, τέλος, πνεύμα τού ρ. δικαιολογείται για έναν τ. με αρκτικό -F-].

————————

(II)

-άω, ΜΑ

βλ. ὡρακιῶ.